Καθώς εξεπνέει το σωτήριο έτος 2024,με όλα τα παρελκόμενα και παρατράγουδα του ,οι πλείστοι εύχονται ένα “καλύτερο” καινούργιο χρόνο και τις συνήθεις ευφυολογίες πού,κατά τα μάλα, είναι και υπερφίαλες και ανεδαφικές.
Ο μέσος ελληνίσκος έχει πάθει μία καθίζηση. Από το ‘είναι’ χαμήλωσε στο ‘έχειν’ και από το ‘έχειν’ κατέβηκε στο ‘φαίνεσθαι’.
«Σε αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα», είχε πει ο Άγγελος Σικελιανός όταν οι ταλαιπωρημένοι Αθηναίοι που συνέρευσαν για το ύστατο χαίρε στον μεγάλο μας ποιητή μετέτρεψαν την νεκρώσιμη ακολουθία σε ηχηρή διαμαρτυρία με αίτημα την απελευθέρωση από τις δυνάμεις κατοχής και τον τερματισμό του χιτλερικού ολοκληρωτισμού.
Έτι 80 χρόνια αργότερα, οι μαζοποιήμενοι γραικύλοι δεν ακουμπούν στο φέρετρο ενός ποιητή αλλά ενός τραγουδιστή. Θρηνούν για την απώλεια του καλόκαρδου τραγουδοποιού κλαίγοντας νυχθημερόν μπροστά στην αγαπημένη τους οθόνη, καθώς αναπολούν τα «μεγαλεία» της δεκαετίας του ΄90, όταν συνέρεαν στα μπουζούκια και τραγουδούσαν όλοι μαζί τις επιτυχίες του ειδώλου τους…
“Οι άνθρωποι του λαού θέλουν μόνον άρτον και θεάματα…”
Δεν υπάρχει ελππίδα πλέον να συνειδητοποιήσουμε την βαθιά διανοητική και ηθική σήψη του σύγχρονου ελληνα, ο οποίος έμαθε να λατρεύει τραγουδιστές και ηθοποιούς σαν εθνικούς ήρωες και να πέφτει στα πατώματα όταν τους χάνει, υποτιμώντας από την άλλη πλευρά την απώλεια των ανθρώπων του πνεύματος, ο θάνατος των οποίων καλύπτεται συνήθως από ισχνό φως δημοσιότητας( δες περίπτωση Λιαντινη ,Χρόνη Μίσσιου κτλ).
Το θέαμα δεν είναι ένα σύνολο εικόνων, αλλά μια κοινωνική διασύνδεση μεταξύ ατόμων που επικοινωνιοποιείται με εικόνες.
«Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός».
Αυτό έγραψε στο ημερολόγιό της η Ιωάννα Τσάτσου μετά την είδηση του θανάτου του Κωστή Παλαμά, ο οποίος κηδεύτηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1943 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών…ο κόσμος μάλλον έχει ξεχάσει ότι όλοι ανεξαιρέτως είμαστε θνητοί -«τα σκουλήκια στο ίδιο μνήμα γευματίζουν»- και ότι πρέπει να προετοιμαζόμαστε καθημερινά για την ενδεχομένως αιφνίδια εγκατάλειψη των εγκοσμίων.
Δεν είναι λίγοι όμως εκείνοι οι δοκησίσοφοι που κάνουν ό,τι μπορούν για να σβήσουν τα σημάδια που αφήνει στο πρόσωπό τους ο πανδαμάτωρ χρόνος, υποβαλλόμενοι σε μπότοξ ή λίφτινγκ, με αποτέλεσμα η ελληνική κοινωνία να μαστίζεται από το ουτοπικό φαινόμενο των ομοιόμορφων-αμόρφων και εν τέλει απρόσωπων, duck face μαζανθρώπων.
Ένα από τα πιόαξιοπερίεργα αυτού του κόσμου: Το θέαμα μιας ψυχής που κάθεται φυλακισμένη κρατώντας το κλειδί στο χέρι.
Την εποχή της παγκόσμιας χιτλερικής δικτατορίας, ο ελληνικός λαός έβλεπε τον εχθρό ολοκάθαρα μπροστά του και μετέτρεπε τις νεκρώσιμες ακολουθίες σε ευκαιρίες διαμαρτυρίας ενάντια στο καθεστώς.
Στην εποχή της παγκόσμιας δικτατορίας, ο λαός τούτος ποδοπατείται από τον εχθρό χωρίς να μπορεί να τον αναγνωρίσει. Ακόμη χειρότερα, περνά τον δυνάστη για σωτήρα του και τρέχει να βγει και selfie μαζί με τους ναζι!
«Το θέαμα είναι ο εφιάλτης της σύγχρονης αλυσοδεμένης κοινωνίας, που δεν εκφράζει τελικά παρά την επιθυμία της να κοιμηθεί. Το θέαμα είναι ο φρουρός αυτού του ύπνου».
Όλες οι παιδαγωγίες των τελευταίων ετών πήγαν στράφι. Αναμένουμε τα πολύ χειρότερα μέσα στο ενδεχομένως ακόμη πιο χειρότερο έτος 2024.
Εκτός κι αν συμβεί η μεγάλη ανατροπή, όμως όταν ένας συμφερτικός ουλαμός ολιγαρχιών, τηλεοπτικών μαιντανών και πολιτικών μαριονετών ,ελέγχει ακόμη απολύτως την κατάσταση, κρατώντας τον ελληνικό λαό όμηρο των αόρατων αλυσίδων του, οι οποίες τόσο σφιχτά δεμένες δεν είναι μάλλον σε κανέναν άλλο λαό. Κι όσο πιο πολύ σφίγγει ο κλοιός τους, τόσο πιο αόρατες γίνονται.
«Η ιδεολογική ολοκληρωτική τάξη στην εξουσία είναι η εξουσία ενός αντεστραμμένου κόσμου: όσο πιο ισχυρή είναι τόσο διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει, και η δύναμή της χρησιμεύει πρώτα απ’ όλα για να επιβεβαιώνει την ανυπαρξία της».
Αυτοί που καθιστούν όμως την ειρηνική αλλαγή αδύνατη, θα κάνουν τη βίαιη ανατροπή αναπόφευκτη.
Η επιτυχία δεν μετριέται απ’ αυτό που έχεις κατορθώσει, αλλά από την αντίσταση που συνάντησες και από το κουράγιο που έδειξες στη μάχη απέναντι σε αμέτρητες αντιξοότητες επειδή….Σαν στήριγμα μπορεί να σου χρησιμεύσει μόνο αυτό που σου φέρνει αντίσταση.
Κάθε αλλαγή επομένως βρίσκει αντίσταση επειδή οι γραφειοκράτες έχουν επενδεδυμένα συμφέροντα στο χάος μέσα στο οποίο λειτουργούν.Οι πεποιθήσεις, όπως όλα τα κινούμενα σώματα, ακολουθούν τη διαδρομή της ελάχιστης αντίστασης.
Σκεφτείτε τότε ,Αν και ΠΩΣ αποφασίζετε να …Αντισταθείτε!
Η Αληθινή Παιδεία και η φυσική Ηθική καθώς και η πραγματική υγεία είναι μια αντίσταση στο πεπρωμένο.Η αξία λοιπόν μιας ιδέας είναι ευθέως ανάλογη με την αντίδραση που προκαλεί.
Και δεν υπάρχει τίποτε πιο ισχυρότερο,ακόμη και απο τον πιο δυνατό στρατό του κόσμου,όταν μια Ιδέα φτάνει να γίνει πραγματικότητα.
Η Ελευθερία και η Αλήθεια δεν είναι όμως μια “ιδέα” που εμπιστευόμαστε αλλά μάλλον ενα Βίωμα που Πραγματώνουμε ,Μια Παρουσία που γευόμαστε !
Εύχομαι σε όλους σας λιγότερο πόνο ,απογοήτευση,μιζέρια ,δυστυχία και απαισιοδοξία..
Αντιθέτως σας προσφέρω πιότερο Αγώνα,Ήθος,Δικαιοσύνη ,Ομορφιά,Αβρότητα,Υγεία ,Αγάπη και Αλήθεια για να σπάσουν τα δεσμά από τη κατάρα του ντουνιά!
Με εκτίμηση,
Κων/νος Ν. Μουρούτης
“Ένα άσχημο θέαμα: ένας φοβισμένος άνθρωπος…”
