Οἱ ἀθάνατοι εἶναι θνητοί, οι θνητοί εἶναι ἀθάνατοι πού ζοῦν το θάνατο ἐκείνων ἐνῶ πεθαίνουν τή ζωή ἐκείνων. Ὅλοι μας ἔχουμε χρέος νά πεθάνουμε. Σίγουρα το νά πεθαίνεις ἔνδοξα εἶναι μεγάλη χάρη γιά τους ἀνθρώπους.Συνηθίζεται νά ἐπαινοῦν ὅλοι αὐτόν πού δέν βρίσκεται πιά στή ζωή.
Εἶναι νά’ απορεί κανείς πώς ὁ τόπος αὐτός κι ὁ κόσμος πού τον κατοικεῖ κατορθώνουν νά ἐπιβιώνουν με τόση παραγωγή προδοτών.
Προδότες με θρησκευτικά περιτρίμματα,ανίκανοι να ζήσουν ,πόσο μάλλον να κηρύξουν την Αλήθεια με Αγάπη και δη, μπροστά στον ανοιγμένο τάφο εκείνου πού, για αυτούς τους μπάσταρδους “πιστούς” ήταν μόνο να “για να φτιάχνει βάφλες” και να το βουλώνει διότι όσο έζησε δεν τους χάρισε ..Με τη ζωή του , με το προσωπικό του παράδειγμα και μοναδικό ήθος,ευτέλιζε την ηλιθιότητα του θρησκευτικού τους μαντριού, της αχρηστίας τους στο να ΕΛΚΥΣΟΥΝ έστω και έναν με ελευθερία και όχι ιταμή δουλεία…
Κι ἄν δέν μπορεῖς νά κάμνεις τή ζωή σου, ὅπως τή θέλεις, τοῦτο προσπάθησε τουλάχιστον, ὅσο μπορεῖς μήν την ἐξευτελίζεις…
Το νά πεθάνεις μόνος, σε ἕνα βράχο κάτω ἀπό τον ἥλιο στή μέση του πουθενά, σάν λύκος, σάν ἕνα μεγάλο πουλί, μου φαίνεται ὅτι εἶναι μεγάλη τύχη. Ἐπειδή…Ζεῖς μονάχα δυό φορές. Μία φορά ὅταν γεννιέσαι καί μία φορά ὅταν ἀντικρύζεις το θάνατο καταπρόσωπο.
Ἡ πρώτη προϋπόθεση γιά την ἀθανασία εἶναι ὁ θάνατος. Ὁ θάνατος λοιπόν,εἶναι ἡ ἀνάληψη σε μία καλύτερη βιβλιοθήκη. Εἴμαστε ὅλοι σε ἕναν ἀγῶνα γιά μία καλή ζωή. Με ἀλλά λόγια εἴμαστε δραπέτες ἀπό το θάνατο.
Δέν εἶμαι ἐγώ ποῦ θὰ πεθάνω, ὅταν πεθάνω, ἀλλά οι ἁμαρτίες μου καὶ ἡ δυστυχία μου.
Έτσι έγινε και με τον Φίλο μου ..ετσι ακριβώς…
«Ποία εἶναι ἡ φιλοδοξία σου στὴ ζωή;»
— «Νά γίνω ἀθάνατος καὶ μετά νὰ πεθάνω».
Ποτέ δέν ξέρουμε πότε θὰ πεθάνουμε καὶ γι’ αὐτό ἀνά πᾶσα στιγμή εἴμαστε ἀθάνατοι.
Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, ὅταν τους λησμονοῦνε!
Ο Φίλος μου έγινε Αθάνατος πρώτα και μετά Επέλεξε να πεθάνει διότι,αυτός ο γυάλινος κόσμος ήταν πολύ “πικρός” για να τον γλυκάνει…
Εγώ και οι αντάρτες που ο Θεος χαρίζει…πρόκειται να σε Τιμήσουμε όπως σου αξίζει ,εν Ευθέτω Χρόνω ..
Κωνσταντῖνος Ν. Μουρούτης