Το να γράψεις ένα βιβλίο είναι μια ολόκληρη περιπέτεια. Στην αρχή το παίρνεις σαν παιχνίδι. Ύστερα όμως το βιβλίο γίνεται μια ερωμένη, μετά ένα αφεντικό και στο τέλος ένας τύραννος.Ο κόσμος είναι φτιαγμένος λοιπόν για να καταλήξει σ’ ένα ωραίο βιβλίο.Και ενα καλό βιβλίο δεν είναι αυτό που διαβάζουμε, αλλά αυτό που διαβάζει εμάς.
Ένας άνθρωπος πρέπει να κρατάει στη σοφίτα του μικρού μυαλού του εκείνα τα πράγματα που είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει και τα υπόλοιπα να τα πετάξει στη βιβλιοθήκη του, απ’ όπου μπορεί να τα πάρει όποτε τα χρειαστεί.Και η βιβλιοθήκη αυτή είναι ένα μέρος όπου μπορείς να χάσεις την αθωότητά σου χωρίς να χάσεις την παρθενιά σου.
Ανάμεσα σε έναν όμως άνθρωπο και έναν πολυμαθή, υπάρχει η ίδια διαφορά που έχει ένα βιβλίο με έναν πίνακα περιεχομένων.Κατά κάποιο περίεργο τρόπο παρολαυτά, το να διαβάζεις ένα βιβλίο ποτέ δεν σε κάνει να αισθάνεσαι ότι στέκεσαι ακίνητος.
Κανένας άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ένα βαθυστόχαστο βιβλίο μέχρι να έχει δει και να έχει ζήσει τουλάχιστον ένα μέρος από το περιεχόμενό του.
Είναι καλό βιβλίο αυτό που ανοίγεται με λαχτάρα και κλείνεται με ικανοποίηση και κέρδος.Και μια βιβλιοθήκη κατοικείται από πνεύματα που βγαίνουν από τις σελίδες τη νύχτα.
Το καλύτερο σε ένα βιβλίο δεν είναι οι σκέψεις που περιέχει αλλά οι σκέψεις που προκαλεί. Είναι όπως η ομορφιά της μουσικής που δεν βρίσκεται στις νότες, αλλά στην ηχώ της καρδιάς μας.
Κάθε φορά που εγώ μπαίνω μέσα στο βιβλιοπωλείο και αναπνέω εκείνο το άρωμα χαρτιού και μαγείας που, περιέργως, κανένας ποτέ δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει.Και οταν διαβάζω ένα καλό βιβλίο, εύχομαι η ζωή μου να διαρκούσε 3000 χρόνια.
Πάντως,στο Βιβλίο της Ζωής, οι απαντήσεις δεν είναι στις τελευταίες σελίδες…
Πεινασμένε άνθρωπε, πέταξε όλή αυτή τη σαβούρα και βρωμιά της δήθεν τεχνολογίας και πιάσε ένα βιβλίο. Είναι όπλο!Κάθε ωραίο βιβλίο είναι μια νίκη στο πεδίο μάχης της ανθρώπινης σκέψης…
Κωνσταντίνος Ν. Μουρούτης